ismiyle müsemma, mösyö şokola hayattaki tutkularına sıkı sıkıya yapışan ve onları gerçekleştirmek için ne gerekiyorsa bu uğurda emek sarf eden değerli ve çok eski bir arkadaşım. hafızam beni yamultmuyorsa, bir 10 seneyi devirmişiz.
bilişim çözümcüsü mr. smarty pants, süperbatılılaşmış kreatif osmanlı, instagram’ın aroma artırıcısı, küzinelerin efendisi, pikapların iğnesi, anasının kuzusu, tuzaklı’daki çiftliklerinin de kuzusu… adını sen koy.
bence fosforlu cevriye’nin de dediği gibi “mosturalık bursa patlıcanı”; yani gerçek bir numune. eşi yok.
daha sayabileceğim pek çok hüneri var tabii, ama en önemlisi: “yemeğini yemeyen bin pişman.”
bize göre mutfak lezzetten ibaret, ona göre hayatın anlamı!
annesi yüksel teyze de bir süredir peşinde koştuğum ikonannelerimden biri elbette. takip ediyorsan biliyorsundur, bu instagram videosunun da parlayan yıldızı aynı zamanda. (izle)
mösyö’nün tatilden şehre dönmesini fırsat bilip yüksel teyzeyi nihayet blog’a ekleme fırsatını da bulduk. üstelik arşiv niteliğindeki eski bursa ve sümerbank fotoları eşliğinde, kızkardeşi yücel’le birlikte…
sözü uzatmadan mikrofonu mösyö’ye bırakıyorum:
annem ve teyzem öğretmen ve bankacı olarak 30 yıla yakın devlete hizmet etmiş, hürmet edilesi insanlar. her ikisi de tam bir emekçi cumhuriyet kadını. cumhuriyet kadını derken, saçını her gün kuaförde fönleten, tüm elbiselerini butiklerden alan partilerin kadın kolları üyeleri gibi değil. elbisesiyle, saçıyla, makyajıyla her daim şık ve bakımlı olmaya gayret eden, imkanlarını zorlayan kadınlar. doğru kumaş ve ayakkabıyı seçmek için tüm günü çarşıda harcayan, gündüzlerini çalışarak, gecelerini iyi giyinmek adına dikiş dikerek ve örgü örerek geçirmiş muhterem insanlar. ikisini de çok seviyorum.
annem yüksel küçük tatlı yeşil gözleri ve kendi ördüğü bluzla fotoğrafçıda poz vermiş. eski tip büyük boy vesikalıklardan.
annemin en sevdiğim fotolarından biri. 60’lı yılların başı, bursa kız lisesi mezuniyet balosu. saten elbisesini mahalle terzisi sabiha hanım dikmiş. fiyonklu ayakkabılar ise uysal kundura’dan.
aynı balodan bir başka kare. bu arada yüksel teyzenin mösyö ile olan benzerliğinin altını çizmeme gerek yok sanırım?!
annem ve arkadaşı uludağ’da.
detayı az sonra.
annem öğretmenliğinin ilk yıllarında. üzerinde ev dikimi etek ve bluzu var. bursa’nın gürsu ilçesindeki okullarının bahçesinde öğretmen arkadaşlarıyla birlikte poz vermiş. hemen arkasındaki beyefendi babam. muhtemelen tanıştıkları yıl.
annem ve babam (önde eğilmiş olan) uludağ’da. ünlü çivit mavisi baklava desenli kazağıyla.
bu kazak halen duruyor. üç nesil için modifiye edildi, kolu uzatıldı, yakası dikleştirildi, annem, ablam ve ablamın kızı giydi. halen de giyiyor.
yüksel teyzenin torunu bengisu’nun modelliğinde kazağın bugünü. 🙂
annem ev ekonomisi dersi için kendi öğrencilerinin yaptıklarıyla. üzerindeki bluz ve hırkayı kendisi örmüş.
her annede olduğu gibi bir favori foto seçtim. o da bu oldu.
annem (ortada) teyzem (sağ başta) 80’lerin başında annemin öğretmen arkadaşlarıyla. aslına bakarsan bu fotoğraf bana en yakın gelen fotoğraflardan. 80’lerin başında büyümüş bir çocuk olarak annemin bu halini çok net hatırlıyorum. kolormatik gözlükler ve güzel desenli kumaşlardan evde dikilmiş elbiseler… annemin elbiselerini genelde teyzem dikerdi. okulda giydiği döpiyes ve tayyörleri için de bursa’nın iyi terzilerini ziyaret ederdik. malum pantolon, elbise ve bluzlar ince kumaşlardan oluyor. evde dikmesi kolay; ceket ve takımlar ise profesyonel terzilerin desteğini ve büyük makinelerini gerektiriyor.
şimdi biraz da ikonteyze yücel’le tanışalım.
teyzem (solda) ve annem 60’lı yılların başında evde dikilmiş elbiseleriyle. iki kızkardeş evde rolleri bölüşmüşler; teyzem dikim işlerini, annem örgü işlerini yapıyor. bu gelenek yıllarca devam etti.
annem ve teyzem avşa adasında teyzemin diktiği yazlık elbiselerle.
bu arada evde dikim iki kızkardeş için adeta bir gelenek. nedenini mösyö bu fotoğrafla açıklamış:
annem solda, yaş altı; teyzem sağda yaş dört. çiçekli elbiseleri kızları için anneannem dikmiş.
bursa ticaret lisesi sekreterlik okulu. yıl 1965.
teyzem bu fotoda ortada kağıdı tutan. ingilizce öğretmeni judy ile sınıf fotoğrafları.
bir önceki fotoğrafla aynı gün. etek ve bluz evde dikilmiş. kumaşlar bursa kapalıçarşı’dan.
yine 60’lardayız. az önce detayını vermediğimiz fotonun devamı.
uludağ’ın ilk otellerinden büyük otel önünde. kış ayları olmadığı aşikar. üzerindekiler yine kendi dikimi.
70’lerin başı.
teyzemin üzerindeki kazak bursa setbaşı’ndaki bir butikten. ne yazık ki butiğin ismini hatırlamıyor, ancak o yıllar setbaşı, bursa’nın nişantaşısı’ymış -ki benim çocukluğuma kadar da öyleydi. en güzel kadın giyim butikleri, erkek gömlek ve takım elbise mağazaları buradaydı. poşetleri bile kaliteliydi, atılmaz günlere giderken ev terliği ve örgüleri taşımak için kullanılırdı. faruk, özkan vs yazılı, çıtçıtlı poşetler çoçukluk hafızama kazınmış imgelerden. annem günlerden döndüğünde poşetin içinde heyecanla çikolata veya gofret arardım.
desenli eteğin kumaşı kapalıçarşı’dan. teyzem evde kendi dikmiş. apartman topuklu terlikler hatırladığı kadarıyla ya yeşiller ya da uysallar’dan. fisto bluzu ise almanya’dan.
ve bu karede mösyö de kadraja giriyor.
bu fotoyu çok sevdiğimiz teyzemizle bursa kale içi hisar mahalllesindeki evimizin arka bahçesinde çektimişiz. fotodan tahmin ettiğim kadarıyla üç yaşındayım; yıl 1979 olmalı.
70’lerde marmaris’te (sanıyoruz). ceket ve ispanyol paça pantolonu kendisi dikmiş.
yücel ve sümerbanklı iş arkadaşları. 1974 yılında mavi yolculuk’tayken çekilmiş. teyzemin üzerindeki elbise şile bezinden kendi dikimi.
teyzem yücel 1975 yılında sümerbank’ın bursa merkez şubesinin açılışında. kendisi o şubede yıllarca memurluk, ardından da yöneticilik yaptı. en son beyoğlu sümerbank’tan da emekli oldu. platin sarısı saçlarını kendisi yapmış. yine kendi tasarladığı eflatun menekşeleri saçına iliştirilmiş. bu fotodaki zarafetine bayılıyorum. eşarplar vakko’dan tüm şube için alınmış.
aynı gün açılışta babam ve ablam da teyzemi ziyaret etmiş.
evet, bir ikonanne yazısına daha son verirken bir şiirden alıntıyı yorumlayarak veda etmek isterim:
ismi mösyö, göbek adı bahtiyar. yıllarca böyle bildiniz. mösyö bahtiyar’dan tatlı hatıralar dinlediniz.
