benim annemin ışığı vardı. girdiği her yere havasını da beraber getirirdi. şapkası, kaşkolu, her zamanki broşu veya kendi yaptığı bir küçük çiçeği yakasına koyarak farkını yaratan bir kadındı…
yazın etekleri uçuşan renkli askılı elbiseleri ve altına giydiği yarı topuklu elbisesine yakın tonlardaki ayakkabilarıyla baharın ta kendisi gibiydi…
bir arkadaşım demişti ki bana, “biz günlük hayatta bir Hollywood star’ını yaşıyoruz, anneni görünce… ne mutlu size!”
evet anneciğim; ikon anneciğim, canim anneciğim… ne mutlu bize!
Dr. Funda Yamanel