zarafetini çok sevdiğim, kendisine de anne olmayı çok yakıştırdığım bir arkadaşımla devam ediyorum, serra’yla (soldaki ufaklık).
beklediğim gün geldi. sema teyze bu blog’un oluşum fikri şekillenirken bana ilham veren birkaç anneden biriydi. (kendisinin muhtemelen haberi bile yok) blog’u açalı üç sene olacak ama çeşitli nedenlerden ötürü ancak fırsat bulabiliyorum bu kareleri paylaşmaya. geç oldu, ama güç olmadı.