ismiyle müsemma, mösyö şokola hayattaki tutkularına sıkı sıkıya yapışan ve onları gerçekleştirmek için ne gerekiyorsa bu uğurda emek sarf eden değerli ve çok eski bir arkadaşım. hafızam beni yamultmuyorsa, bir 10 seneyi devirmişiz.
nihayet çok uzun zamandır beklediğim bir anne daha yerini aldı. bizi hep güldürürken düşündüren(!) dostum erman’ın annesi sezer teyze’yle devam ediyorum.
beklediğim gün geldi. sema teyze bu blog’un oluşum fikri şekillenirken bana ilham veren birkaç anneden biriydi. (kendisinin muhtemelen haberi bile yok) blog’u açalı üç sene olacak ama çeşitli nedenlerden ötürü ancak fırsat bulabiliyorum bu kareleri paylaşmaya. geç oldu, ama güç olmadı.