nihayet çok uzun zamandır beklediğim bir anne daha yerini aldı. bizi hep güldürürken düşündüren(!) dostum erman’ın annesi sezer teyze’yle devam ediyorum.
her iki çocuğunu da donanımlı yetiştirmiş, sabırlı ve metanetli biri olarak düşündüğüm sezer teyze’nin gençlik fotoğrafları geldikten sonra bu görüşümün doğru olduğunu bir kez daha anladım. erman’a sorduğumda ise annesini sessiz sakin görünen ama eğlenceli biri olarak tanımladı. kendi genlerini nerden aldığını tarif edercesine…
sezer teyze, konya ereğlisi’nde doğmuş; 10 yaşında istanbul’a gelmiş. başta beyazıt’ta otururlarmış. sonra ataköy’e taşınmışlar. alman lisesi’ndeki yılları ise daha çok beyazıt ve tünel arasında geçmiş. erman annesinin stilini hep sade olarak tanımlıyor. günün gerektirdiklerini giyer, sade olmayacağını düşündüğü şeyi beğenmezmiş.
kalemi zaten kuvvetli olan erman’ın kendi cümlelerine fazla müdahale etmedim. madem öyle, oku bakalım aşağıya doğru:
58 ya da 59’da, o dönem alman lisesi’nin yanındaki metruk evin bahçesinde boş ders ‘değerlendiriliyor’. annem bordo jean’den bir bahçıvan etek giymiş.
bu da florya plajı; yıl 1962… gümüş rengi mayosu almanya’dan. şapkasının kırmızı olduğunu söyledi.
gülay teyzemle (kuzeni) poz vermiş. lacivert üstü pembe çizgili kazağını kendisi örmüş. saç modeli için o dönem hayranı olduğu jean seberg’den ilham almış.
rock’n roll yapıyor! eteğini ve bluzunu brigitte dergisinden kendisi dikmiş. bluzun beyaz üzerinde lila puantiyeler olduğunu söyledi.
sezer teyze bu fotoğrafta üniversiteden arkadaşlarıyla istanbul üniversitesi edebiyat fakültesi’nin bahçesinde. kendisine yakın hissettiğim bir neden daha çıktı: alman filolojisi mezunu. 🙂
annem en sağdaki. yıl ya 62 ya da 63. eteğini çuha kumaşından kendisi dikmiş. üzerinde siyah bir bluz var.
arşivlik bir kare. benim de favorim.
taksim gezi parkı, 1960’lar. yanındaki gülderen teyzem. annem de onun almanya’dan getirdiği jean bir elbise giyiyor.
1967’de annemle babamın nişan töreninden. mavi elbise o zaman annemin sık sık gittiği terzi madam şinorik’in elinden çıkma.
emirgan korusu… muhtemelen yine 1970’lerin başı.
gülseren teyzemin evinde kuzenim selvihan’la. üzerindeki bir tayyörün ceketsiz hali. tam hatırlamıyor ama kendi dikmiş olabileceğini söylüyor.
anneannem ve dedemle. üzerinde yine brigitte’ten model alıp kendi diktiği saks bir elbise var.
1960’ların sonu, ataköy… kolyesini tahtakale’den aldığı bir zincire kapalıçarşı’da imitasyon penezler taktırarak yaptırmış. fikri bir ‘modelden’ aldığını söylüyor.
1970, uludağ. pardösü yine madam şinorik imzalı.
bu fotoğraflar arasında annemin hatırlayabildiğim tek hali. sanırım annemin kuzeninin kızının nişan töreninden bir kare. tam anımsayamasa da elbise muhtemelen mısırlı triko’dan.
yakında görüşmek üzere.
