müjde ile blog sayesinde tanışma fırsatı buldum. bana attığı destek ve motivasyon mailinin üzerine… annesi nedret hanım‘ın burada olması benim için çok önemliydi. hem ünlü bir anne bulmak istiyordum hem de nedret hanım’ın tiyatro adına gerçekten önemli bir isim olduğunu düşünmüşümdür hep.
zarafetine hayranlık duymamak ise imkansız.
nedret hanım -sizin de tahmin edebileceğiniz gibi- dolu dolu yaşamış biri. bu karede 1956 yılında liman lokantası’nda olduğunu söyledi müjde. bir edebiyat toplantısında şiir okumak için gitmiş. üzerinde petrol rengi ipek taftadan şömiziye yaka bir elbise var. kumaşı beyoğlu’nda lion mağazası’ndan alınmış.
bu kadar detaylı bilgileri verdiği için de ayrıca müteşekkirim her ikisine.
ve yıl 1958. eski tepebaşı dram tiyatrosu’nun merdivenlerinde. bina yanmış. “yerinde sanırım o şekilsiz flash tv binası var artık,” diyor müjde. nedret hanım bu binada yaşadıklarını kitabında detaylıca anlatıyor, ilgilenirseniz. üzerindeki açık gri etek-ceket takım canan butik’ten alınmış. bej rengi ayakkabılar tanca’dan. “ayakkabılarla takım bir de çanta varmış, ama o gün yanına almamış,” diye ekliyor müjde.
bu kare benim favorilerimden. 1959 yılında, evde. üzerindeki elbise nar çiçeği rengi. plili, çuval kesim. yünlü kumaş amerika’dan gelmiş. iğne topuklu siyah ayakkabı ise tanca’dan.
muhtemelen aynı gün yapılan çekimlerden biri. açık kahverengi ipek poplin gömlek lion mağazası’ndan alınmış. siyah yünlü etek ise özel dikim. o dönem tabii medyada sigara ve içki yasağı olmamasının getirdiği bir durum da söz konusu.
müjdenin favorisi de bu kare. “yüzündeki ifadeye bak,” diye not düşmüş. gerçekten etkileyici bence de. yeniköy carlton oteli’nde yılbaşı balosundalar. ya 1961’e giriyorlar ya da çıkıyorlar. yakası altın sırma işlemeli bu siyah ipek elbise olgunlaşma enstitüsü tasarımı. ismi: odalık.
bu kez iki yıl sonrasına bir başka otele, hilton’a geçiyoruz. sene 1963. peter ustinov, topkapı filminin çekimleri için istanbul’dayken çekilmiş bu fotoğraf. nedret hanım’ın üzerindeki uçuk pembe müslin, önü dantelli bluz yine canan butik’tenmiş. siyah yünlü etek ise özel dikim.
ön sıra sağdan sola: toron karacaoğlu, nedret güvenç, perihan tedü, peter ustinov, müfit kiper. ayaktakiler ise celal balkır ve yalçın akay.
1963’te yalova rıhtımı. film çekimi dönüşünde. kahverengi-beyazlı minik pötikare desenli elbiseyi canan butik’ten almış nedret hanım. hasır şapka ile takım olan hasır çanta ise lion mağazası’ndan.
1967, ‘yaşlı gözler’ filminin seti. altın sarısı çuval kesim elbise ve siyah ve sarı incili uzun kolye canan butik’ten. saçları beyoğlu’nda tekin kuaför yapmış. karedeki bebek de müjde. “sette ne işim var anlamış değilim, ama zırt pırt yatırıldığım yerden kalkıp sahneye dalarmışım,” diye özetlemiş durumu.
bir diğer favorim. nedret hanım bu fotoğrafın tarihini net hatırlamıyor ama “60’ların sonu olmalı,” demiş. somerset maugham’ın constance adlı tiyatro oyununun ekibi bir arada. gri-siyah kazayağı desenli chanel tarzı yünlü etek, kırmızı kolsuz üst canan butik’ten. eteğin takım ceketi de varmış. siyah yılan derisi chanel tarzı ayakkabılar ise tanca’dan.
1969, abut yalısı, kanlıca. üzerindeki bej rengi keten döpiyes ve fıstık yeşili hasır fiyonk broş canan butik’ten. nar çiçeği üzerine krem puantiyeli eşarp ise kreptenmiş.
1974 yılında evde bir akşam yemeği davetindeyiz bu kez. desenli angora hırka ve siyah-mor karışımı önden düğmeli uzun yünlü etek christie’den.
1975, elmadağ kervansaray kulüp. eskiden oldukça lüksmüş. nedret hanım’ın tercihi antrasit gri üzerine batik çiçek desenli ipek etek-bluz takım olmuş. kıyafet ve eşarbı ayla butik’ten almış.
bu da bir başka kervansaray. ama bursa’daki otel olan kervansaray. üzerindeki pembe-lila pano elbise özel dikim. pano desenli kumaşı vakko’dan alınmış ve desenin bozulmaması için titiz bir şekilde dümdüz dikilmiş.
bugüne yaklaşıyoruz. 1980. ben küçükken üst sokağımızda tiyatro olduğu için her gelen oyuna giderdik. ve salon girişinde oyuncuların bu tarz portreleri olurdu. onları hatırlattı bu kare bana. nedret hanım’ın üzerindeki beyaz krepten fırfırlı yakalı bluz italya’dan alınmış. yeşil yılan derisi yakalı ipek kadife ceket ise büyük ihtimalle fevziye çamer imzalıymış.
1986 yılında, hatırlayamadıkları bir yerdeler. sağdan ikinci, kendi deyimiyle ‘kırpık’ saçlı olan müjde. annesinin yukarıdaki karelerde, 1975’te kervansaray kulüp’te giydiği takımın etek ve eşarbını siyah krep bir tunikle kombine ederek giymiş. nedret hanım ise siyah ve lame çizgili tafta takımını canan butik’ten, ayakkabılarını ise tanca’dan almış. tam bir 80’ler görünümü.
ve ankara 2002. beyaz krep bluz üzerinde çok renkli, desenli eşarp ise londra’da selfridges’ten. müjde “saçtaki çiçeğe dikkat ;)” demiş. bir ödül gecesi sonrası yemekteler. ama hangi ödül olduğunu hatırlamıyor.
nedret hanım’ın kendi anılarını kaleme aldığı ‘bir zamanlar izmir’de’ isimli kitabını okumuştum. iş bankası kültür yayınları’ndan çıkan bir otobiyografi. tecrübesi ve hikayesinin yanı sıra üslubuna, hitabındaki nezakete ve güzelliğine de hayran olmamak işten değil.
online satış sitelerinde tükenmiş olarak gözüküyor. yine de bulursanız bir göz atmanızı tavsiye ederim.
