bayram tatilinde anne evine giden her canlı bu blog’u tadacaktır. facebook’ta oya’nın paylaştığı fotoğrafları görünce atladım hemen; yakaladım mı kaçırmam. üniversite arkadaşım dicle ve ablaları nil’in de annesi olan hamdiye teyze de ikon olmayı fazlasıyla hak eden bir anne.
(not: bir önceki yazımdaki duygu ve oya’nın annelerinin isimlerinin de peşpeşe hamdiye oluşu güzel tesadüf oldu.)
o zaman istikamet izmir…
oya yazdığı yazıda annesinin genç kızlığında da saçlarının her zaman yapılı olduğundan bahsetmiş. kuaföre bile gitmez, kendi yaparmış. sıklıkla kullanmasa da peruk çok yaygın olduğu için dönem dönem takarmış.
hamdiye teyze’nin bugün bile alev kırmızısı saçları tüm fotoğraflarında kızlarından daha çok dikkat çeker.
ayakkabılar her zaman zaptçıoğlu kundura’danmış. (zaptçıoğlu benim ilkokul dönemime kadar vardı izmir’de.) gözlükler, büyük kolyeler, şapkalar ve tabi ki eşarp giyimin ayrılmaz aksesuarlarıymış, çok kullanırmış.
yıl yine 1969. nişan günü.
burada elbiseyi daha detaylı görebilirsin.
orjinali hala duruyor. parlak bir pembe. bir terzi dikmiş.
ve düğün. 1970. gelinlik yine terzi işi. sadece gelinlik diken bir terzinin elinden çıkmış. hamdiye teyze “izmir’de ünlü bir terziydi” demiş, ama detay hatırlamıyor. çok fazla giyim mağazası bulunmadığı için mahalle terzileri çok meşhurmuş her zaman.
tevekkeli değil, izmir bugün bile gelinlik cenneti. mesela arada sırada bir arkadaşımla ben de “istanbul’dan kaçsak nerede yaşarız?” dediğimizde aklımıza izmir’de gelinlikçi açmak gelir. temiz iş.
bu arada bir dip not daha. her yıl şubat ayı gibi izmir’de ifwedding gelinlik ve abiye fuarı düzenleniyor ve gamze saraçoğlu, özgür masur, bora aksu gibi bir tasarımcının özel defilesi de gerçekleşiyor. birkaç kere iş nedeniyle katılmıştım. sadece izmirli hanımların şıklığını görmek için bile yeter sebep bence.
konuya dönüyoruz: hamdiye teyze sıklıkla burda mecmuası alıp patron çıkarır kendi dikermiş. 1971’de çekilen bu fotoğraftaki kıyafet ve şapkası da kendi üretimi.
en büyük zevki burda’ya bakıp dikmekmiş. o zamanlar trt radyosu’nda çocuk tiyatrolarını seslendiriyormuş. söylediğinde göre aldığı parayı da kumaşa harcarmış.
bu kez 1973 yılındayız. elinden tuttukları ilk kızları nil. hamdiye teyze’nin saçında peruk var. elbise kendi dikimi.
son olarak oya şunu eklemiş:
elimdeki fotograflar bunlar. izmirden dönmeseydim daha da bulurduk da vakit kalmadı.
