kısa bir aradan sonra ‘filinta’ gibi bir ikonanneyle dönüyorum. uzun süredir fotoğrafların cepte beklediği güzel gözlü bir annemiz var bu kez.
sadece kendi güzel gözlü değil tabii. başarılı işlere imza atan kızı da aynı güzel gözlere sahip. haliyle insan düşünmeden edemiyor: “bu ikili aynı ofiste bir araya gelince, elbette sıkı işlere imza atılır.”
geçenlerde sevdiğim bir arkadaşımdan bir mesaj geldi, facebook üzerinden. genç yaşına rağmen hem türkiye’de hem itaya’da sıkı başarılara imza atan yiğit, bana yengesi seçkin’den ve onun annesinden bahsediyordu.
hiç vakit kaybetmeden irtibatları kurduk, görselleri aldık. akabinde resimaltı metinleri de ulaştı. bu arada belirtmem lazım, benim çabamın ötesinde ‘ikonanne’lerin artık gelip beni bulması da ayrı bir mutluluk tabii.
belki takip ediyorsundur, melike sözünü esirgemeyen sıkı bir kalem. benim de aynı yayın grubunda çalışırken tanıştığım, sonrasında arkadaşlığımın devam ettiği sevdiğim bir gazeteci arkadaşım.
annesi gülay teyze’yle hiç tanışıklığım olmamıştı. hatta açıkça itiraf edeyim, melike’nin facebook’taki paylaşımları olmasa burada yazmayı da hiç akıl etmemiştim. tesadüf şu ki, ben o fotoğrafları görüp de melike’ye “anneni ikonanne yapsak mı acaba?” diye sormaya fırsat kalmadan, teklif bizzat blog’umu gören melike’den geldi.
özlem, beni hiç yormadı. canım arkadaşım. nüfus kağıdında geçen ismiyle melahat, ama herkesin bildiği adıyla meliha teyze’yi de önüne katıp albümlerden bir şeyler çıkarmışlar.
evdeki albümleri kurcalayanlardan biri de ece. herkesin tüm rezervini bir kerede tüketmesini istemediğim için o da birkaç taneyle yetindi.
blogdan ilk ayça’ya bahsettim. hemen dönüşü de ondan aldım.
önce kendin bişey söyleyerek başlamalısın ki, diğerleri de ne olup bittiğini anlasın.
soldaki annem, aycan. hemen yanındaki de saadet. yani anneannem. fotoğrafta tam nerede olduklarını bilmiyorum.