ismiyle müsemma, mösyö şokola hayattaki tutkularına sıkı sıkıya yapışan ve onları gerçekleştirmek için ne gerekiyorsa bu uğurda emek sarf eden değerli ve çok eski bir arkadaşım. hafızam beni yamultmuyorsa, bir 10 seneyi devirmişiz.
tıpkı daha önce müjde’nin bana mail atarak blog’da annesinin (nedret güvenç) yer almasını istediği gibi, canan da büyük bir heyecan gösterdi. hız ve şevkle dersini tamamlayarak suna teyzeye dair bilgileri yolladı.
yeni yıla bir anneanneyle giriş yapalım istedim. serli’nin yayası (anneannesi) silva, artık sadece o eski siyah beyaz salon filmlerinde gördüğümüz istanbul’u yaşayanlardan. (benim de bu şehrin en çok görmeyi istediğim dönemleri.)
izmir’den istanbul’a doğru yola çıkarken ayvalık’a uğrayıp görkem’in annesini de selamlayalım istedim.
sarp çok yakın arkadaşım olmasına rağmen, zuhal teyze ile henüz yüz yüze tanışamadık. ama sarp’ın anlattığı her şey onun fotoğraflarıyla örtüştüğünde anlam kazanıyor tabii.